تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية التركية القاموس.
- fight
- {f} kavga etmek
Kavga etmek benim tarzım değildir.
-Fighting isn't my style.
Tom kavga etmekten hoşlanmaz.
-Tom doesn't like fighting.
- fight
- {f} savaşmak
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
Theodore Roosevelt ile savaşmak istemem.
-I do not want to fight Theodore Roosevelt.
- fight
- {i} dövüş
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
Ortak düşmanı yenmek için birlikte dövüşmek zorunda olduklarını biliyorlardı.
-They knew they must fight together to defeat the common enemy.
- fight
- {i} kavga
Kavga, birçok tutuklamalarla sonuçlandı.
-The fight resulted in several arrests.
Sınır kavgaları yaygındı.
-Border fights were common.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Farragut, New Orleans'ı savaş olmadan ele geçirdi.
-Farragut captured New Orleans without a fight.
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- fight