تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية التركية القاموس.
- fight
- {f} kavga etmek
Kavga etmek benim tarzım değildir.
-Fighting isn't my style.
Ben kavga etmekten hoşlanmam.
-I don't enjoy fighting.
- fight
- {f} savaşmak
Düşmanla savaşmak için güçlerini birleştirdiler.
-They combined forces to fight the enemy.
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
- fight
- {i} dövüş
Keşke onlar dövüşmeyi bıraksalar.
-I wish they would stop fighting.
Senin ve benim dövüşmemiz gerektiği doğru mu?
-Is it right that you and I should fight?
- fight
- {i} kavga
Sınır kavgaları yaygındı.
-Border fights were common.
Tom'u kışkırtan kavgaları durdurmalısın.
-You need to stop provoking fights with Tom.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
İsyancı kuvvetler döğüşmek için hazırlandı.
-Rebel forces prepared to fight.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Malzemeler olmadan, onun ordusu çok uzun savaşamadı.
-Without supplies, his army could not fight very long.
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- fight