تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية التركية القاموس.
- fight
- {f} kavga etmek
Ben kavga etmekten hoşlanmam.
-I don't enjoy fighting.
Tom kavga etmekten hoşlanmaz.
-Tom doesn't like fighting.
- fight
- {f} savaşmak
Bazıları savaşmak için isteksiz.
-Some were unwilling to fight.
Theodore Roosevelt ile savaşmak istemem.
-I do not want to fight Theodore Roosevelt.
- fight
- {i} dövüş
Onlar dövüşmeyi reddetti.
-They refused to fight.
Ortak düşmanı yenmek için birlikte dövüşmek zorunda olduklarını biliyorlardı.
-They knew they must fight together to defeat the common enemy.
- fight
- {i} kavga
Kavga, birçok tutuklamalarla sonuçlandı.
-The fight resulted in several arrests.
Tom kavgaya karışmak istemiyordu, fakat başka seçeneği yoktu.
-Tom didn't want to get involved in the fight, but he had no choice.
- fight
- {i} uğraşma
- fight
- döğüşmek
Döğüşmekten başka seçeneğimiz yoktu.
-We had no alternative but to fight.
Sizinle döğüşmekten usandım.
-I'm tired of fighting with you.
- fight
- uğraş
- fight
- boğuşmak
- fight
- savaş
Farragut, New Orleans'ı savaş olmadan ele geçirdi.
-Farragut captured New Orleans without a fight.
Amerikan Donanması savaşmaya hazırdı.
-The American Navy was ready to fight.
- fight
- tartışmak
- fight
- savaşım
Ben kendi savaşımı veriyorum.
-I fight my own battles.
- fight
- {f} (fought)
- fight
- {f} savaş vermek
- fight
- muharebe
- fight
- defetmek
- fight
- {f} uğraşmak
- fight
- fight it out mücadele yoluyla hesabını görmek
المصطلحات ذات الصلة
تعريف a physical confrontation or combat between two or more people or groups في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- fight