الإنجليزية - التركية
تعريف a particular moral excellence; as, the virtue of temperance, of charity, etc في الإنجليزية التركية القاموس.
- virtue
- {i} fazilet
Fazilet onun kendi mükafatıdır.
-Virtue is its own reward.
- virtue
- {i} meziyet
Sabır, gücümün yetmediği bir meziyettir.
-Patience is a virtue that I can't afford.
- virtue
- {i} erdem
Onun planının hem erdemleri hem de yükümlülükleri vardır.
-His plan has both virtues and liabilities.
Bugünlerde sabır nadir bir erdemdir.
-Patience is a rare virtue these days.
- virtue
- (Kanun) şiddet
- virtue
- erdemlilik
- virtue
- tesirsiz
- virtue
- {i} etki
- virtue
- avantaj
- virtue
- nedeniyle
- virtue
- iyi ahlâk doğruluk
- virtue
- gerekli olan şeyden fazilet çıkarmak
- virtue
- ismet
- virtue
- binaen
- virtue
- {i} namus
Leyla'nın namusu ele geçirilemezdi.
-Layla's virtue was impregnable.
Leyla namusunu kaybetti.
-Layla lost her virtue.
- virtue
- tesir
- virtue
- hasiyet
- virtue
- dolayı
O sıkı çalışma ve iyi iş duygusundan dolayı zengin oldu.
-She became rich by virtue of hard work and good business sense.
- virtue
- (isim) iffet, namus, erdem, fazilet, meziyet, etki, üstünlük
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف a particular moral excellence; as, the virtue of temperance, of charity, etc في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- virtue
a particular moral excellence; as, the virtue of temperance, of charity, etc
الواصلة
a par·ti·cu·lar mor·al excellence; as, the vir·tue of temperance, of charity, etcالنطق
Resimler
المفضلات