التركية - الإنجليزية
تعريف (isim)bız في التركية الإنجليزية القاموس.
- sphygmus
- isim
- name
He called her bad names.
-Onu kötü isimlerle isimlendirdi.
Among the Uighurs, a Naming Celebration is held after a child is given a name.
-Uygurlar arasında, isim verme töreni bir çocuğa isim verildikten sonra düzenlenir.
- isim
- noun
All German nouns are written with the first letter capitalized.
-Almanca'da bütün isimler büyük harfle yazılır.
In Esperanto, nouns end in o. The plural is formed by adding a j.
-Esperantoda, o ile biten isimler. Çoğul bir j ekleyerek oluşturulur.
- afişteki isim
- headline
- isim
- first name
The first name on the list is Tom.
-Listedeki ilk isim Tom'dur.
The most common first name in the world is Mohammed.
-Dünyadaki en yaygın isim Muhammed'dir.
- isim hatası
- misnomer
- isim vermek
- dub
- bilimsel isim
- (Denizbilim) scientific name
- isim
- praenomen
- isim
- designatio
- isim
- christian name
- isim cümlecikleri
- (Dilbilim) noun clauses
- isim cümlesi
- (Dilbilim) noun clause
- isim hakkı kullanma
- (Ticaret) franchising
- isim koyan
- denominator
- isim koymak
- call
- isim levhası
- name-plate
- isim tabelası
- escutcheon
- isim takmak
- style
- isim tamlaması
- (Dilbilim) possessive construction
- isim ve rütbe listesi
- (Askeri) muster roll
- isim verilmiş varlıklar
- (Bilgisayar) named entities
- isim vermek
- denominate
- isim vermek
- give a name
- isim vermek
- entitle
- isim yapmak
- become famous
- isim çözümleme
- (Bilgisayar) name resolution
- isim-fiil
- gerund
- soy isim
- surname
- windows internet isim hizmeti
- windows internet name service
- yolcu isim kaydı
- passenger name record
- Güle başka isim verseler de yine gül
- (Atasözü) A rose by another name would smell as sweet
- isim
- reputation
- isim babası
- father. a man who creates, originates, or founds something.the person who glossed it
- isim hali
- case
- isim soylu
- (Dilbilim) Nominal
- kırım hanlarının veliahtlarına verilen isim
- the name given to the Crown Inn carnage
- soy isim
- last name
- özel isim
- Proper noun
- alay etmek için isim takma
- name-calling
- cins isim
- common noun
- cins isim
- appellative name
- den halinde isim fiil
- supine
- eksik isim
- (Denizbilim) nomen imperfectum
- eksiksiz isim
- (Denizbilim) nomen inviolatum
- gereksiz isim
- (Denizbilim) nomen superfluum
- geçici isim
- (Denizbilim) nomen provisorium
- gizli isim
- cryptonym
- i halinde isim fiil
- supine
- ikinci isim
- byname
- ilk isim
- forename
- isim
- denomination
- isim
- record
- isim
- name (of a person or thing), appellation
- isim
- gram. noun
- isim
- title (of a book, a painting, a musical composition, etc.)
- isim
- person: Bertan'ın hayatında yeni isimler var artık. Bertan's got new people in his life now
- isim
- forename
- isim
- name; title; noun; reputation, name
- isim
- given name
- isim
- appellation
- isim
- designation
- isim
- (Hukuk) substantive
- isim
- title
- isim
- character
- isim
- repute
- isim
- moniker
- isim açıklamamak
- name no names
- isim cinsi
- gender
- isim cümlesi gram
- sentence that has "to be" as its main verb
- isim defterine kaydeden
- enroller
- isim etiketi
- nametag
- isim fiil
- gerund
- isim fiil
- verbal
- isim fiil
- verbal noun
- isim fişi
- name ticket
- isim hali
- locative case
- isim hali
- locative
- isim hali gram. case
- (of a noun)
- isim ile ilgili
- nounal
- isim kartı
- name card
- isim kartı
- name tag
- isim koymak
- name
- isim koymak
- christen
- isim koymak
- baptize
- isim koymak
- to give (someone, something) a name, name
- isim levhası
- plate
- isim levhası
- signboard
- isim levhası
- sign
- isim levhası
- nameplate
- isim listesi
- scrip
- isim niteliğinde
- substantival
- isim okuyarak oylama
- (Politika, Siyaset) vote by roll call
- isim olarak kullanılan
- substantive
- isim olarak tanımak
- know somebody by name
- isim olarak tanımak
- know by name
- isim panosu
- telegraph
- isim panosu
- telegraph board
- isim plâkası
- escutcheon
- isim plâkası
- scutcheon
- isim takmak
- nickname
- isim takmak
- to nickname
- isim takımı gram
- two or more nouns grammatically related as possessor and possessed or modifier and modified
- isim tamlaması gram
- two or more nouns linked together to form a grammatical unit (e.g. okulun bahçesi, kız lisesi, altın saat)
- isim ve adres
- name and address
- isim veren kişi
- namer
- isim vererek göstermek
- designate with a term
- isim verilmesi gereken
- namable
- isim vermeden konuşmak
- tell anonymously
- isim vermek
- term
- isim vermek
- name names
Tom didn't want to name names.
-Tom isim vermek istemedi.
I don't want to name names.
-İsim vermek istemiyorum.
- isim vermek
- name
Tom didn't want to name names.
-Tom isim vermek istemedi.
I don't want to name names.
-İsim vermek istemiyorum.
- isim vermek
- to name, to give a name
- isim vermek
- to name, give (someone, something) a name
- isim vermek
- mention names
- isim yapmak
- to become famous
- isim yapmak
- to become famous, make a name for oneself
- isim yapmak
- make a name
- isim yoklaması
- roll call
- isim yortusu
- name day
- isim öğretisi
- (Edebiyat) onomatodoxy
- isim şeklinde olma
- substantive
- isim/değer ikilileri
- (Bilgisayar) name/value pairs
- ismin -e halindeki isim
- (Dilbilim) indirect object
- kapı isim plâkası
- doorplate
- kimyasal isim
- chemical name
- kitabın içine yapıştırılan isim etiketi
- bookplate
- sahte isim
- alias
- sahte isim
- (Edebiyat) allonym
- sahte isim kullanma
- personation
- standart isim
- (Askeri) standard nomenclature
- sıfır isim
- (Denizbilim) nomen nullum
- tekil isim
- singular
In English, we should use the pronouns a or an before singular nouns like house, dog, radio, computer, etc.
-İngilizcede a ya da an gibi zamirleri house, dog, radio, computer, v.b. tekil isimlerin önünde kullanırız.
- uzun isim
- (Askeri) long title
- yanlış isim kullanma
- misnomer
- yasak isim
- (Denizbilim) nomen vetitum
- yeni isim
- (Denizbilim) nomen novum
- yeni isim koymak
- rename
- yerine zamir gelen isim
- antecedent
- yüklem oluşturan isim
- predicate noun
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف (isim)bız في التركية التركية القاموس.
- birleşik isim
- Birleşik kelime biçiminde belirli kurallar içinde kalıplaşmış isim: Aslanağzı, başşehir, kaptıkaçtı, gecekondu gibi
- cins isim
- Bir türden olan varlıkların adı: Kedi, nehir, düşünce, annelik gibi
- isim
- Kişi, insan
- isim
- Ad
- isim
- Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşünceleri, çeşitli durumları bildiren kelime
- isim
- Ad. Kişi, insan: "Biz eskidikçe yaşlarımız yirmiden yirmi bire, yirmi birden yirmi ikiye bastıkça yeni yüzler, yeni isimler katılıyor aramıza."- Y. Z. Ortaç
- isim
- Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşünceleri, çeşitli durumları bildiren kelime, ad
- isim cümlesi
- Yüklemi isim soyundan olan veya ek fiile kurulan cümle
- isim durumu
- İsim hâli
- isim gövdesi
- İsim ve fiil köklerinden yapım ekleriyle türetilen ve isim olarak kullanılan gövde, ad gövdesi
- isim hakkı
- Bir ticarethanenin veya malın adını kullanma karşılığında talep edilen hak, patent hakkı
- isim hali
- Başka bir kelime ile ilgi kurmak için, ismin yalın olarak veya ek olarak girdiği durum, ad durumu
- isim kökü
- Bir ismin eklerine bölünemeyen anlamlı en küçük parça, ad kökü
- isim tabanı
- İsim kök ve gövdelerinin çekim eki almamış hâli
- isim tamlaması
- İki veya daha çok isim soyundan kelime ile kurulmuş olan tamlama, ad tamlaması
- isim çekimi
- İsimlere iyelik eklerinin getirilmesi, ad çekimi
- isimden türeme isim
- İsim kökünden yapım ekleriyle türetilen isim gövdesi: Ev-cil, göz-cü-lük vb
- pekiştirmeli isim
- Pekiştirmeli kelime biçiminde kurulmuş isim
- somut isim
- Beş duyudan biriyle veya birkaçı ile belirlenen varlık
- soyut isim
- Düşünce yoluyla kabul edilen varlığın adı: Akıl, hayal, ülkü gibi
- takma isim
- bakınız: takma ad
- türemiş isim
- Yapım ekiyle kurulmuş isim: Süz-geç, baş-lık, doğ-um, dur-ak, geç-it gibi
- yalın isim
- Birleşik olmayan ve yapım eki almamış bulunan isim: Ev, kol, el, baş, diş gibi
- zincirleme isim tamlaması
- Bir isim tamlamasının ikinci bir isim tamlaması kurması
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - التركية
تعريف (isim)bız في الإنجليزية التركية القاموس.
- isim soylu
- (Dilbilim) Kök kelimesi isim olan
İsim soylu sözcükler.