الإنجليزية - التركية
تعريف to require with authority; to demand, order, enjoin في الإنجليزية التركية القاموس.
- command
- emretmek
- command
- {f} buyurmak
- command
- {i} buyruk
- command
- kumandanlık etmek
- command
- -e bakmak
- command
- kumandanlık
- command
- (Ticaret) to make an order
- command
- hükümranlık
- command
- komuta
Komutan müzakere etmeyi reddetti.
-The commander refused to negotiate.
Komutan kalacaklarını söyledi.
-The commander said they would stay.
- command
- hak etmek
- command
- (fiil) emir vermek, emretmek; hükmetmek, hakim olmak, komuta etmek, yönetmek, kontrol etmek, hüküm sürmek; buyurmak; tepeden görmek; telkin etmek
- command
- (Askeri) KOMUTANLIK: Bir şahsın komutası altında bulunan bir birlik veya birlikler
- command
- a good command of rahat konuşabilme
- command
- at command emir üzerinde
- command
- {i} komutanlık, kumandanlık: Air Defense
- command
- bir subayın kumanda ettiği askerler
- command
- {i} hakimiyet
Benim sekreterim iyi bir İngilizce hakimiyetine sahiptir.
-My secretary has a good command of English.
O, iyi bir Fransızca hakimiyetine sahip.
-She has a good command of French.
- command
- {i} genel kurmay
- command
- {i} egemenlik, buyruk, hükümranlık
- command
- (isim) emir; buyruk, komuta, yetki, kumanda, genel kurmay; hakimiyet; kuvvet, güç
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف to require with authority; to demand, order, enjoin في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- command
If thou be the son of God, command that these stones be made bread. (Mat. IV. 3.).
to require with authority; to demand, order, enjoin
الواصلة
to re·quire with authority; to demand, order, en·joinالنطق
Resimler
المفضلات