to be carried or moved by the wind; as, the dust blows in from the street

الإنجليزية - التركية

تعريف to be carried or moved by the wind; as, the dust blows in from the street في الإنجليزية التركية القاموس.

المصطلحات ذات الصلة

blow

{f} kaçırmak (fırsat)

blow

(rüzgar) esmek

blow

çalınmak

blow

düşmek

blow

yanmak

blow

çabuk çabuk solumak

blow

sürüklemek

blow

(sigorta/vb.) atmak

blow

üf

Çocuklar kabarcıklar üflüyor. - The children are blowing bubbles.

Mumu üfleyip söndürme. - Don't blow out the candle.

blow

{f} uçurmak

blow

{f} uçurmak; uçmak: The wind has blown off the chimney cowl. Rüzgâr bacanın külahını uçurdu

blow

{i} yumruk

Tom, Noel yemeğinde ofisteki bir arkadaşı ile yumruk yumruğa girdi. - Tom came to blows with a colleague at the office Christmas lunch.

O yüzüme bir yumruk attı. - He dealt me a blow in the face.

blow

{i} şanssızlık

blow

{f} su fışkırtmak (balina)

blow

{f} soluk soluğa kalmak

blow

{f} çarçur etmek (Argo)

blow

{i} şok

Bu beni hâlâ şok ediyor. - It still blows my mind.

blow

öttürmek

blow

{f} patlamak

الإنجليزية - الإنجليزية

تعريف to be carried or moved by the wind; as, the dust blows in from the street في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.

blow

الواصلة

to be car·ried or moved by the wind; as, the dust blows in from the street