تعريف that which gives disturbance, annoyance, or vexation; that which afflicts في الإنجليزية التركية القاموس.
- trouble
- {i} sorun
Sorun oğlumun okula gitmek istememesidir.
- The trouble is that my son does not want to go to school.
Zenginlerin fakirler kadar sorunları vardır.
- The rich have troubles as well as the poor.
- trouble
- dert
Bütün bu dertleri başına açtığım için üzgünüm.
- I'm sorry to cause you all this trouble.
Sana dert açmak istemiyorum.
- I do not want to cause you any trouble.
- trouble
- zahmet
Zavallı adama yardımcı olmak için zahmete girdi.
- He took the trouble to assist the poor man.
Zahmetin için teşekkür ederim.
- Thank you for your trouble.
- trouble
- {f} 1. rahatsız etmek, tedirgin etmek: The approaching storm troubled the ship's crew. Yaklaşan fırtına geminin tayfasını tedirgin etti. The
- trouble
- başını ağrıtmak
- trouble
- müşkül
- trouble
- iş
Karanlıktı, bu yüzden Tom cadde işaretini okumada sıkıntı çekti.
- It was dark, so Tom had trouble reading the street sign.
İşle ilgili biraz sorunum var.
- I had some trouble with the work.
- trouble
- rahatsızlık
- trouble
- sıkıntı
Bakar bakmaz bir sıkıntısı olduğunu anlamıştım.
- I could tell at a glance that she was in trouble.
Onlar bize çok az sıkıntı verdi.
- They gave us very little trouble.
- trouble
- kötü taraf
- trouble
- (sosyal/siyasal) düzensizlik
- trouble
- zorluk
Tom arkadaş edinmede zorluk çekiyordu.
- Tom had trouble making friends.
Sana zorluk çıkarmak istemiyorum.
- I don't want to trouble you.
- trouble
- {i} meşakkat
- trouble
- {f} üzülmek
- trouble
- get into trouble belaya çatmak
- trouble
- {f} dert etmek
- trouble
- {i} huzursuzluk
- trouble
- {f} rahatsız etmek
- trouble
- {f} üzmek
- trouble
- {f} bulandırmak
