التركية - التركية
تعريف sani̇ في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) İkinci
- (Hukuk) Yapan, yaratan, ortaya çıkaran
- Sani
- (Osmanlı Dönemi) san'atla yaratan
- sani
- ikinci
- sani
- Yaratan, yaratıcı
- sani
- Yapan, meydana getiren
- SANİ'
- (Osmanlı Dönemi) Görülen i
- SANİ'İYYET
- (Osmanlı Dönemi) Ustaca ve tertibli yapıcı oluş. Sâni'lik.(Eğer eşya kendi nefislerine isnad edilirse, herbir zerreye bir uluhiyet lâzımdır. Meselâ, Ayasofya'nın bânisi inkâr edildiği takdirde her bir taşı Mimar Sinan olması lâzım geliyor. Öyle ise kâinatın Sânia olan delâleti, kendi nefsine olan delâletinden daha vâzıh, daha zâhir, daha evlâdır. Öyle ise kâinatın inkârı mümkün olsa bile, Sâniin inkârı mümkün değildir. M.N.)
- SÂNİ AŞER
- (Osmanlı Dönemi) Onikinci
- Sâni'
- (Osmanlı Dönemi) her şeyi sanatla yaratan Allah