التركية - التركية
تعريف mukataa في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Birbirinden kesmek ve kesişmek
- (Osmanlı Dönemi) Muayyen bir kira karşılığında arazinin kesime verilmesi
- (Hukuk) Arazinin belli ücret karşılığında kiraya verilmesi;bağ bahçe,arsa haline getirilen ekim toprağı için verilen vergi
- (Osmanlı Dönemi) Ekilen toprak için verilen muayyen vergi
- (Osmanlı Dönemi) (Kat'. dan) Kesişmek
- (Osmanlı Dönemi) Ülfeti terk eylemek
- Kesim
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف mukataa في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- an Arabic word for headquarters or administrative center; "Arafat was holed up in the mukataa of his West Bank compound