müste'min

listen to the pronunciation of müste'min
التركية - التركية
(Hukuk) MÜSTEMEN
MÜSTE'MİN
(Osmanlı Dönemi) Tar: Osmanlı ülkesinde oturmalarına müsaade olunan yabancı devlet tebaası. Osmanlı devleti ile sulh halinde bulunan ecnebiler. Ecnebi memleketlerde seyahat ve ikamet eden müslümanlar da bu sıfatla anılırlardı
MÜSTE'MİN
(Osmanlı Dönemi) Eman dileyen. Emane, emniyete erişen, nâil olan. (Gerek müslim, gerek zimmî veya harbî olsun.) İstiman eden. Emin edilmiş
MÜSTE'MİN
(Osmanlı Dönemi) Kendisine aman verilmiş olan
MÜSTE'MİN
(Osmanlı Dönemi) Canının bağışlanması şartiyle teslim olan
MÜSTE'MİN
(Hukuk) Aman dileyen kimse; canını kurtarmal için sığınan ve korunan kimse, yabancı uyruklu kişiler; gayrımüslümler
müste'min
المفضلات