تعريف koltukçu في التركية الإنجليزية القاموس.
- upholsterer
- seller of used furniture
- owner/operator of a cheap, standup bar
- koltuk
- armchair
Tom was sitting in an armchair.
-Tom bir koltukta oturuyordu.
I sat back in the armchair and opened the book.
-Ben, koltukta yaslandım ve kitabı açtım.
- koltuk
- seat
He came first. Therefore he got a good seat.
-Erken geldi,bu yüzden iyi bir koltuk buldu.
The paint on the seat on which you are sitting is still wet.
-Oturduğun koltuktaki boya hâlâ ıslak.
- koltuk
- chair
I bought a new chair for my office.
-Ofisim için yeni bir koltuk aldım.
This new chair is lavender-blue.
-Bu yeni koltuk lavanta-mavisi.
- koltuk
- (Botanik, Bitkibilim) arm-pit
- koltuk
- (Tıp) axilla
- koltuk
- place
Cushions were placed in the seats.
-Minderler koltuklara yerleştirildi.
- koltuk
- (Askeri) stopper
- koltuk
- (Astronomi) cassiopeia's chair
- koltuk
- armpit
I perspired under my armpits.
-Benim koltuk altım terledi.
My armpits were sweating.
-Benim koltukaltlarım terliyordu.
- koltuk
- (Astronomi) cassiopeia
- koltuk
- support
- koltuk
- protection
- koltuk
- sedile
- koltuk
- official position
- koltuk
- dickie
- koltuk
- stalls
- Koltuk
- astr. Cassiopeia; Cassiopeia's Chair
- koltuk
- axil
- koltuk
- easy chair
Tom was sitting in an easy chair, watching TV.
-Tom televizyon izlerken rahat bir koltukta oturuyordu.
- koltuk
- bench seat
- koltuk
- (Hukuk) (parlamento) seat
- koltuk
- armchair, easy chair; armpit; flattery; stalls; support, protection; official position, chair
- koltuk
- elbow chair
- koltuk
- stall
- koltuk
- auditorium
The worst seat in the auditorium is the middle seat in the 12th row right behind the sound engineer.
-Konferans salonundaki en kötü koltuk ses mühendisinin tam arkasında 12. sıradaki orta koltuktur.
- koltuk
- fauteuil
المصطلحات ذات الصلة
تعريف koltukçu في التركية التركية القاموس.
- Düğünlerde ev düzenlenmesine yardım edip gelinle damada destek olan kimse
- Koltuk meyhanesi işleten
- Koltuğunun altına elbise ve halı atıp sokak sokak dolaştırarak satan kimse
- Koltuk yapan veya satan kimse
- Yüze karşı övmeyi huy edinen kimse
- Eski ev eşyası alıp satan kimse
- Koltuk
- (Osmanlı Dönemi) DIMN
- koltuk
- Eski düğünlerde damatla gelinin eve girerken konuklar arasından kol kola geçmeleri töreni
- koltuk
- Eski düğünlerde damatla gelinin eve girerken konuklar arasından kol kola geçmeleri töreni: "Babamız, annemizi gelin geldiği ilk gün şu merdivenin alt başında karşılamış, 'koltuk' yapılmıştı."- H. C. Yalçın
- koltuk
- Mısır ve buğday fidesinin yanlarından çıkan filizler
- koltuk
- Koltuklama veya koltuklanma
- koltuk
- Omuz başının altında, kolun gövde ile birleştiği yer
- koltuk
- Kol dayayacak yerleri olan geniş ve rahat sandalye
- koltuk
- Omuz başının altında, kolun gövde ile birleştiği yer: "Gazetelerini bir koltuğunun altına koydu, zayıf kollarıyla kutulara sarıldı."- H. E. Adıvar
- koltuk
- Bir teknenin aborda olduğu yere sıkılması için baş ve kıç omuzluklardan verdiği halat
- koltuk
- Kenar, tenha yer
- koltuk
- Yüksek mevki, makam
- koltuk
- Genel ev
- koltuk
- Yapıcılıkta yan destek
- koltuk
- Evin çatı katındaki kenar bölümleri
- koltuk
- Genel ev: "Burası Mesut Bey adında bir herifin koltuğudur."- H. R. Gürpınar
- koltuk
- Demirledikten sonra gemiyi iskeleye, rıhtıma veya başka bir gemiye bağlayan ip
- koltuk
- Yan destek
- koltuk
- Kol dayayacak yerleri olan geniş ve rahat sandalye: "Ta yan beline kadar gömüldüğü koltuğunun içinden ileriye doğru uzandı."- Y. K. Karaosmanoğlu
- koltuk
- Kayırma, destek