التركية - الإنجليزية
تعريف kâş في التركية الإنجليزية القاموس.
- brow
The old woman knitted her brows.
-Yaşlı kadın kaşlarını çattı.
She wrinkled her brows.
-O, kaşlarını kırıştırdı.
- eyebrow
Tom has bushy eyebrows.
-Tom'un gür kaşları var.
He's got the biggest eyebrows I've ever seen.
-O, şu ana kadar gördüğüm en büyük kaşlara sahip.
- eyebrow, brow; bezel, vignette
- brow, projection
- collet (for a gem)
- pommel (of a saddle)
- bezel
- vignette
- supercilium
- eye brow
- the brow
- (Mimarlık) accolade
- kaş çatma
- scowl
- kaş çatma
- frowning
- kaş çatmak
- scowl
- kaş aldırma
- Browse Ignore
- kaş boyası
- eyebrow dye
- kaş göz etmek
- to wink (at); to signal (to someone) with one's eyes and eyebrows
- kaş göz etmek
- to wink, to make signs with eye and brow
- kaş kalemi
- eyebrow pencil
- kaş kemeri
- the upper margin of the eye socket
- kaş yapayım derken göz çıkarmak
- to make things worse (while trying to be helpful)
- kaş yapayım derken göz çıkarmak
- to make matters worse while trying to be helpful
- kaş çatma
- knitting the eyebrow
- kaşlar
- brows
The old woman knitted her brows.
-Yaşlı kadın kaşlarını çattı.
She wrinkled her brows.
-O, kaşlarını kırıştırdı.
- arka kaş
- browse back
- kara kaş
- (someone) who has big black eyebrows. (aralarından)
- çatma kaş
- eyebrows that are joined
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف kâş في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) f. Çok istek, arzu, özleme
- Ocaklarda sacın oturduğu yüksek kısım
- Duvar, bağ ve bahçelerde toprak yığarak yapılan sınır
- Duvar set
- Semerde odun malzeme
- Kemerli ve çıkıntılı şey veya yer
- çıkıntı
- Eyerin ön ve arkasında çıkıntılı bölüm
- Gözlerin üzerinde kemerli birer çizgi oluşturan kısa kıllara verilen ad
- Yokuş
- Sarp kayalık, uçurum
- Gözlerin üzerinde kemerli birer çizgi oluşturan kısa kıllar: "Aşçıbaşı, kırçıl kaşlarını biraz daha çatık, karşıma çömeliyor."- Y. Z. Ortaç
- Duvar, bağ ve bahçelerde toprak yığarak yapılan sınır, set
- Eyerin ön ve arkasındaki çıkıntılı bölüm
- Gözlerin üzerinde kemerli birer çizgi oluşturan kısa kıllar
- Yamaç
- nun
- ebru
- KAŞ'
- (Osmanlı Dönemi) Gidermek. Dağıtmak
- KAŞ'
- (Osmanlı Dönemi) Açmak
- KAŞ'
- (Osmanlı Dönemi) Kuru deri. Deriden olan çadır
- KAŞ'
- (Osmanlı Dönemi) (Kış') Şaşkın ve ahmak adam. Zayıf adam
- KAŞ'
- (Osmanlı Dönemi) Deriden yapılmış döşek
- KAŞ'
- (Osmanlı Dönemi) Hamam pisliği
- KAŞ'
- (Osmanlı Dönemi) Balgam
- KAŞ'ARİRE
- (Osmanlı Dönemi) Ürpermek, titremek
- kaş jölesi
- Kaşın düzgün görünmesini sağlayan bir madde
- kara kaş
- Kaşları kara ve gür olan
- çatma kaş
- Aralarında kılsız yer olmayıp birbirine kavuşmuş olan kaşlar
- çatık kaş
- Kaşları birbirine çok yakın ve çatık olan (kimse)