i̇nfi̇al

التركية - الإنجليزية

التركية - التركية

تعريف i̇nfi̇al في التركية التركية القاموس.: (Osmanlı Dönemi) Ruhun kabul ettiği tahavvülât. (Bir eser, müessirine nisbetle fiildir. Zuhur ettiği yere nisbetle infialdir.); (Hukuk) Gücenme, darılma, olumsuz tepki, kızgınlık; (Osmanlı Dönemi) Hareketlenme. Harici bir sebeb ve te'sirle hâsıl olan hâl, te'sir ve hareket; (Osmanlı Dönemi) Can sıkılma. Teessür; (Osmanlı Dönemi) Harici te'sire kabil olmak; (Osmanlı Dönemi) Gücenme. Darılma
infial: felsefe - Edilgi
infial: Herhangi bir şeyden etkilenme
infial: Birine içerleme, gücenme, kızgınlık duyma
infial: Edilgi
infiâl: (Osmanlı Dönemi) dıştan gelen bir sebep ve tesirle ortaya çıkan hal, tesir ve hareket, teessür, reaksiyon

الإنجليزية - التركية

i̇nfi̇al

الواصلة

i̇n·fi·̇al

السابق

المفضلات