fasid

التركية - الإنجليزية

التركية - التركية

تعريف fasid في التركية التركية القاموس.: (Osmanlı Dönemi) bozguncu, doğru olmayan, bozuk, mufsid, yanlış olan
FASİD: (Hukuk) Kötü, bozuk, fesatçı
FÂSİD: (Osmanlı Dönemi) Yanlış olan
FÂSİD: (Osmanlı Dönemi) Fık: Aslen sahih olup, vasfen sahih olmayan. Yani, kendi nefsinde meşru' iken gayr-i meşru' bir şeye yakınlığı sebebiyle meşru'iyyetten çıkan şeydir. İbadet hususunda fâsid ile bâtıl aynı şeydir. Meçhul bir şeyi satmak gibi. (Bak: Bâtıl)
FÂSİD: (Osmanlı Dönemi) Doğru olmayan. Bozuk. Müfsid
FÂSİD: (Osmanlı Dönemi) (E) Bozguncu
FÂSİD DAİRE: (Osmanlı Dönemi) Man: A yı B ile, B yi A ile ispat etmek. Bir düşünceyi isbat etmek için isbat edilmemiş başka bir düşünceyi delil olarak kullanmak ve bunu da isbat için isbatı istenen ilk düşünceyi doğru sayıp buna delil diye kullanmak. Yani isbat edilen ile isbat edeni birbirine delil saymak olup isabetsizdir

fasid

الواصلة

fa·sid

السابق

المفضلات