الإنجليزية - التركية
تعريف commander; policeman; appointee في الإنجليزية التركية القاموس.
- officer
- {i} memur
Noktada on polis memuru vardı.
-There were ten police officers on the spot.
Görevli memur arkasından yaşlı bir adamın geldiğini hissetti.
-The police officer on duty sensed an elderly man coming up behind him.
- officer
- subay
Onun subaylarından bazıları protesto etti.
-Some of his officers protested.
Onlar subay olmuşlardı.
-They had become officers.
- officer
- (Askeri) SUBAY: Silahlı kuvvetlerin herhangi birinde subaylık veya astsubaylık niteliğini haiz şahıs. Ayrıca bakınız: "commissioned officer"
- officer
- sakçı memuru
- officer
- görevli
Tom baş uyum görevlisi.
-Tom is the chief compliance officer.
Görevli memur arkasından yaşlı bir adamın geldiğini hissetti.
-The police officer on duty sensed an elderly man coming up behind him.
- officer
- nöbetçi subay
- officer
- officer of the day o günün komutanı
- officer
- zabit
- officer
- filo komutanı
- officer
- health officer sağlık memuru
- officer
- subaylarını atamak komuta etmek
- officer
- yetkili
- officer
- petty offi
- officer
- {i} polis memuru
Polis memuru düdüğünü çaldı.
-The police officer blew his whistle.
O, bir polis memuru oldu.
-She became a police officer.
- officer
- {i} makam sahibi
- officer
- subayları atamak (gemi)
- officer
- idare etmek
المصطلحات ذات الصلة
الإنجليزية - الإنجليزية
تعريف commander; policeman; appointee في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- {i} officer
commander; policeman; appointee
الواصلة
commander; policeman; ap·point·eeالنطق
Resimler
المفضلات