التركية - التركية
تعريف ba'l في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Zaaf, zayıflık
- (Osmanlı Dönemi) Yılda bir kez yağmur yağan yüksek yer
- (Osmanlı Dönemi) Hayret
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Buûl) Cahiliyet devrine mahsus bir put. Güneş Tanrısı
- (Osmanlı Dönemi) Karıkocadan herbiri