astane

التركية - التركية

تعريف astane في التركية التركية القاموس.

(Osmanlı Dönemi) Büyük tekke

(Osmanlı Dönemi) f. Eşik, atebe

(Osmanlı Dönemi) Merkez. Osmanlı İmparatorluğunun merkezi olması münasebetiyle İstanbul manasına da gelir

(Osmanlı Dönemi) Mânevi büyüklerin kabri

(Osmanlı Dönemi) Paytaht

(Hukuk) Kapığı eşiği; büyük tekke

الواصلة

as·ta·ne