an order; a mandate or command; an injunction

الإنجليزية - التركية

تعريف an order; a mandate or command; an injunction في الإنجليزية التركية القاموس.

المصطلحات ذات الصلة

charge

{i} suçlama

Tom suçlamayı reddetti. - Tom has denied the charge.

Cumhuriyetçi liderler suçlamayı reddetti. - Republican leaders denied the charge.

charge

şarj

Cep telefonumu şarj etmeliyim. - I need to charge my cellphone.

Arabamın bataryasını şarj etmek zorundayım. - I have to charge the battery of my car.

charge

{f} kredi kartından almak

charge

{f} sorumlu tutmak

charge

doyurmak

charge

kondurmak

charge

iş vermek

charge

memuriyet

charge

(Ticaret) direktif

charge

(Kanun) ittiham

charge

(Otomotiv) batarya

Batarya tam olarak şarj oldu mu? - Is the battery fully charged?

Güneş panelleri gün boyunca bataryaları şarj eder. - The solar panels charge the batteries during the day.

charge

vergin

charge

saldırı

Tom saldırı ve darp ile suçlandı. - Tom has been charged with assault and battery.

Tom saldırı ile suçlanıyor. - Tom has been charged with assault.

charge

{i} görev

Tom resmi olarak görevlendirilmedi. - Tom hasn't been officially charged.

Seni kim görevlendirdi? - Who put you in charge?

charge

(Askeri) Tank hücumu

charge

dolmak

charge

{i} iddia

charge

{f} uyarmak

charge

fiyat talep etmek

charge

doldurmak doyurmak

الإنجليزية - الإنجليزية

تعريف an order; a mandate or command; an injunction في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.

charge

الواصلة

an order; a man·date or command; an in·junc·tion