الإنجليزية - التركية
تعريف a person who was born in a particular place; an indigenous person في الإنجليزية التركية القاموس.
- native
- yerel
Hala yerel pirinç kekleri yemeyi seven insanlar var.
-There are still people who love eating native rice cakes.
Öğrenmekte olduğunuz dili onların konuştuğu bir ülkeyi ziyaret edemiyorsanız, o dilin ana dilini konuşanların takıldığı ve orada takılmaya başlayacağı bir yerel bar bulun.
-If you can't visit a country where they speak the language you are learning, find a local bar where native speakers of that language hang out and start hanging out there.
- native
- {i} yerli mal
- native
- {i} yerli hayvan
- native
- (Tıp) Tabii yerinde, normaml yerinde bulunan, nativus
- native
- {i} yerli kimse
- native
- fıtri
- native
- bağımsız
- native
- ana lisanı
- native
- (Tıp) natif
- native
- (Ticaret) mahalli
- native
- zindancı
- native
- (to ile) -e özgü
- native
- -de yetişen
- native
- doğal, bağımsız
- native
- ye
- native
- anayurt
- native
- asıl mem- leket
- native
- bir yerde doğan kimse
- native
- tabii
- native
- nativecitizen doğuştan vatandaşlık hakkı olan kimse
المصطلحات ذات الصلة
a person who was born in a particular place; an indigenous person
الواصلة
a per·son who was Born in a par·ti·cu·lar place; an in·dig·e·nous per·sonالنطق
Resimler
المفضلات