التركية - التركية
تعريف aşi̇ret في التركية التركية القاموس.
- (Osmanlı Dönemi) Kabile, oymak, göçebe halinde yaşıyan ekseri bir soydan gelen cemaat. Yakın akraba, âile
- (Hukuk) Kabile, oymak, boy, nesil
- aşiret
- Oymak
- aşiret
- Dil ve kültür yönünden büyük bir türdeşlik gösteren, birçok boydan oluşan, yapısındaki aileler arasında toplum, ekonomi, din, kan veya evlilik bağları bulunan göçebe veya yerleşik nitelikteki topluluk, oymak: "Anası Türkmen soyundan bir dağ aşiretinden gelirdi."- H. Taner
- aşiret
- Sivas yöresinde yaygın halay türü bir halk oyunu
- Aşiret
- (Osmanlı Dönemi) UZME
- Aşiretler
- (Osmanlı Dönemi) URBAN