تعريف (noun) one, especially a detective, who investigates في الإنجليزية التركية القاموس.
- investigator
- {i} araştırıcı
- investigator
- {i} araştırmacı
Araştırmacılar, bir suikast planını ortaya çıkardılar.
-Investigators uncovered an assassination plot.
Araştırmacılar pilotu suçlamaya çalıştı.
-The investigators tried to pin the blame on the pilot.
- investigator
- tetkikçi
- investigator
- müfettiş
Jetin neden düştüğünü müfettişler anladı.
-Investigators understood why the jet crashed.
Müfettişler bir uçak kaçırma planını bozdular.
-Investigators foiled a plot to hijack an airplane.
- investigator
- Soruşturmacı
Dedektif Dan Anderson o yolu izleyen tek soruşturmacıydı.
-Detective Dan Anderson was the only investigator to follow that lead.
- investigator
- {i} dedektif
Sokakta gördüğüm kişinin özel dedektif olduğunu düşünüyorum.
-I think the person I saw in the alley is a private investigator.
Tom karısının ve aşkının kirli çamaşırlarını ortaya dökmek için bir özel dedektif kiraladı.
-Tom hired a private investigator to dig up dirt on his wife and her lover.
المصطلحات ذات الصلة
تعريف (noun) one, especially a detective, who investigates في الإنجليزية الإنجليزية القاموس.
- investigator