تعريف şerefli في التركية الإنجليزية القاموس.
- honorable
- dignified
- honored
- reputable
- proud
Better to live dishonored than die proud.
-Şerefli ölmektense şerefsiz yaşamak daha iyidir.
- honourable [Brit.]
- well-populated and prosperous (place)
- glorious
In some attempts, it is glorious even to fail.
-Bazı girişimlerde, başarısız olmak bile şereflidir.
- honoured [Brit.]
- honourable, honorable, esteemed, glorious
- honest
- esteemed
- creditable
- {s} honourable
- {s} honoured
- Şeref
- (isim) Honor
A farewell meeting was held in honor of Mr Jones.
-Bir veda toplantısı, Bay Jones'un şerefinde düzenlendi.
At the inauguration ceremony a plaque was unveiled in honor of the founder.
-Açılış töreninde kurucunun şerefine bir plaket verildi.
- şeref
- {i} honour
- şeref
- glory
Glory lasts longer than life.
-Şan ve şeref hayattan daha fazla sürer.
- şeref
- {i} dignity
All human beings are born free and equal in dignity and rights. They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.
-Tüm insanlar özgür, şeref ve haklar bakımından eşit doğar. Akıl ve vicdana sahiplerdir ve birbirlerine karşı kardeşlik ruhuyla hareket etmelidir.
- şeref
- reputation
- şeref
- repute
- şeref
- privilege
- şeref
- credit
- şeref
- (Kanun) esteem
- şeref
- kudos
- şeref
- face
- şeref
- distinction
- şeref
- honorableness
- şeref
- laurels
- şeref
- honour, honor; glory
- şeref
- flower
- şeref
- honour [Brit.]
- şeref
- pride
- şeref
- eclat
- şeref
- grace
- şeref
- laurel
المصطلحات ذات الصلة
تعريف şerefli في التركية التركية القاموس.
- Onur veren, şeref veren: "O kadar tatlı ve şerefli hatıralarla dolu olan Çankaya..."- Y. K. Karaosmanoğlu
- Onurlu
- Bayındır, şenlikli
- Onur veren, şeref veren
- (Osmanlı Dönemi) şerif
- ŞEREF
- (Osmanlı Dönemi) Yükseklik, yücelik. Büyüklük
- ŞEREF
- (Osmanlı Dönemi) İnsanlar arasında geçerli ve makbul olma. Büyük bir makam sâhibi olma
- ŞEREF
- (Osmanlı Dönemi) Cenab-ı Hakka itâat ve ubudiyyeti ve yüksek hizmeti ile çok ihsanına mazhar olma
- ŞEREF
- (Osmanlı Dönemi) İftihâr, övünme
- Şeref
- (Osmanlı Dönemi) SERARE
- Şeref
- (Osmanlı Dönemi) ŞAN
- şeref
- Erdem, gözü peklik ve yetenekle kazanılmış iyi şöhret
- şeref
- Erdem, gözü peklik ve yetenekle kazanılmış iyi şöhret: "Kolay şöhret, güç sanatın şerefini daima kıskanmıştır."- F. R. Atay
- şeref
- Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer, onur
- şeref
- (Osmanlı Dönemi) HESB
- şeref
- (Osmanlı Dönemi) CAHF