التركية - الإنجليزية
تعريف öğrenimli في التركية الإنجليزية القاموس.
- educated
- Having attained a level of higher education, such as a college degree
- Simple past tense and past participle of educate
- having or based on relevant experience; "an educated guess"; "an enlightened electorate"
- possessing an education (especially having more than average knowledge) adequately educated in the use of numerical terms and concepts especially in arithmetical operations having or based on relevant experience; "an educated guess"; "an enlightened electorate
- possessing an education (especially having more than average knowledge)
- past of educate
- adequately educated in the use of numerical terms and concepts especially in arithmetical operations
- {s} knowledgeable, intellectual; learned, literate
- Formed or developed by education; as, an educated man
- Someone who is educated has a high standard of learning. He is an educated, amiable and decent man. = learned
- öğrenim
- {i} study
The number of students going abroad to study is increasing each year.
-Öğrenim yapmak için yurtdışına giden öğrenci sayısı her yıl artmaktadır.
My brother went to the United States to study law.
-Erkek kardeşim hukuk öğrenimi için Amerika'ya gitti.
- öğrenim
- {i} scholarship
- öğrenim
- {i} instruction
- öğrenim
- {i} education
That country is turning into a society with high education.
-O ülke yüksek öğrenim görmüş bir topluma dönüşüyor.
- öğrenim
- {i} teach
My brother in Boston is studying to become a teacher.
-Boston'daki erkek kardeşim öğretmen olmak için öğrenim görüyor.
- öğrenim
- finding out
- öğrenim
- (Askeri) learning resource centre
- öğrenim
- learning
Language learning is like the number system; it has a beginning but doesn't have an end.
-Dil öğrenimi sayı sistemi gibidir; onun bir başlangıcı vardır ama sonu yoktur.
- öğrenim
- education, schooling (acquisition of knowledge)
- öğrenim
- (Hukuk) training
- öğrenim
- education tahsil
المصطلحات ذات الصلة
التركية - التركية
تعريف öğrenimli في التركية التركية القاموس.
- Öğrenim görmüş, okumuş, tahsilli
- Öğrenim
- tahsil
- öz öğrenimli
- Bir okula gitmeden kendi kendini yetiştiren, otodidakt
- öğrenim
- Herhangi bir meslek, sanat veya iş için gerekli bilgi, beceri ve alışkanlıkların elde edilmesi amacıyla yapılan çalışma, tahsil
- öğrenim
- Herhangi bir meslek, sanat veya iş için gerekli bilgi, beceri ve alışkanlıkların elde edilmesi amacıyla yapılan çalışma, tahsil: "Öğrenimini bitirmeye bir yıl kala Türkiye'deki büyük fabrika sahiplerinden çağrılar alıyormuş."- M. C. Anday