actuality; reality; deed; proof (law) teriminin İngilizce Türkçe sözlükte anlamı
- fact
- {i} hakikat
- fact
- {i} unsur
- fact
- factfinding delil toplayan accessory after the fact cürüm işlendikten sonra suç ortağı olan kimse
- fact
- in fact gerçekten
- fact
- gösterilen husus veya keyfiyet
- fact
- filvaki
- fact
- hakikaten
- fact
- hadise
- fact
- olgusal gerçek
- fact
- çarpınım
- fact
- gerçek olay
- fact
- olmuş şey
- fact
- doğru bilgi
- fact
- gerçek
Çok sayıda ekonomist, o gerçekten habersiz.
- Many economists are ignorant of that fact.
Gerçekler uzun yıllar boyunca açıklanmadı.
- The facts did not become public for many years.
- fact
- olay
Olay hakkındaki tüm gerçekler bilinene kadar bekleyin.
- Wait until all the facts in the case are known.
Olayın nedenini belirlemek için bir gerçeği bulma komitesi kuruldu.
- A fact-finding committee was set up to determine the cause of the incident.
- fact
- olgu
Olgun insanlar fikirler hakkında konuşur, aydınlar gerçekler hakkında, ve sıradan insanlar da ne yedikleri hakkında konuşurlar.
- Wise men talk about ideas, intellectuals about facts, and the ordinary man talks about what he eats.
O kitap, olgusal hatalarla doludur.
- That book is full of factual errors.
- fact
- bilgi
Başka insanları ikna etmek için gerekli olan bilgileri yazın.
- Write down the facts needed to convince other people.
Size gerçeklerle ilgili bilgi verdi mi?
- Did he acquaint you with the facts?
- fact
- (isim) gerçek, hakikat, olgu, unsur, durum, olay, eylem
- fact
- (Avrupa Birliği) fiil, vaka, olay
